Իջևա­նի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նի են­թա­կա­յու­թյան ներ­քո գոր­ծող «Վեր­նա­տուն» պատ­կե­րաս­րա­հը ցան­կա­նում են «վտա­րել» քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նի շեն­քից:

«Հայ­ֆիլմ» նա­խա­ձեռ­նու­թյու­նը դար­ձել է «Հայ կի­նո­յի վե­րած­նունդ» ՀԿ: Նպա­տակն ու պա­հանջ­նե­րը նույնն են:

Հա­յաս­տա­նի նկա­րիչ­նե­րի միու­թյու­նում բաց­վել է «Հա­յաս­տա­նը չին նկա­րիչ­նե­րի, Չի­նաս­տա­նը` հայ նկա­րիչ­նե­րի աչ­քե­րով» խո­րա­գի­րը կրող ցու­ցա­հան­դես, ներ­կա­յաց­վել են հայ և չի­նա­ցի նկա­րիչ­նե­րի աշ­խա­տանք­նե­րը:

Ես այն մարդ­կան­ցից եմ, ո­րոնք Հան­րա­յին հե­ռուս­տա­տե­սու­թյուն չեն նա­յում: Եվ ոչ միայն վեր­ջին մե­կու­կես տա­րում, այլև այն ժա­մա­նակ­վա­նից, երբ սկ­սեց կոչ­վել Հան­րա­յին և վե­րած­վեց իշ­խա­նու­թյան սպա­սար­կուի ու քա­րոզ­չա­կան լծոր­դի: Սա­կայն երբ ի­մա­ցա, որ Հան­րա­յի­նը 4 մա­սից բաղ­կա­ցած շուրջ 2-ժա­մա­նոց հե­ռուս­տա­ֆիլմ է նկա­րա­հա­նել Կո­մի­տա­սի մա­սին, նա­յե­ցի տե­սագ­րու­թյու­նը. մի քա­նի ան­գամ:

Վա­նա­ձո­րի Հով­հան­նես Ա­բե­լյա­նի ան­վան պե­տա­կան դրա­մա­տի­կա­կան թատ­րո­նում ըն­թա­նում են Ար­շակ Սե­միր­ջյա­նի «Թան­կար­ժեք դիակ» թա­տեր­գու­թյան բե­մադր­ման փոր­ձե­րը: Ա­ռա­ջ­նա­խա­ղը նա­խա­տես­վում է դեկ­տեմ­բե­րի սկզ­բին, ո­րից հե­տո կսկս­վեն ա­մա­նո­րյա ներ­կա­յա­ցում­նե­րը: Դեկ­տեմ­բե­րի 20-30-ին փոք­րիկ հան­դի­սա­տե­սը հնա­րա­վո­րու­թյուն կու­նե­նա դի­տե­լու Սո­ֆյա Սո­ղո­մո­նյա­նի բե­մադ­րած «Բու­րա­տի­նո­յի ա­մա­նո­րյա ար­կած­նե­րը»: Այս մա­սին «Ի­րա­տե­սին» տե­ղե­կաց­րեց թատ­րո­նի լրատ­վու­թյան և հա­սա­րա­կայ­նու­թյան հետ կա­պե­րի պա­տաս­խա­նա­տու ԳՈՌ ՓԵ­ԼԵ­ՇՅԱ­ՆԸ: Մեր զրույ­ցը թատ­րո­նի ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան կյան­քի, ձեռք­բե­րում­նե­րի, հան­դի­սա­տես-թատ­րոն կա­պի, շեն­քա­յին պայ­ման­նե­րի, ինչ­պես նաև մո­տե­ցող հո­բե­լյա­նա­կան տար­վա մա­սին է:

«Ի­րա­տե­սի» հյու­րը դե­րա­սան, բե­մադ­րիչ, ՀՀ վաս­տա­կա­վոր ար­տիստ ԴԱ­ՎԻԹ ՀԱ­ԿՈ­ԲՅԱՆՆ է:

«հա­կա­ՔԱ­ՂԱ­Քա­կան». այս­պես է վեր­նագր­ված ԴԱՎԻԹ ՍԱՄ­ՎԵ­ԼՅԱ­ՆԻ նոր գիր­քը: Վեր­նա­գի­րը և գր­քի շա­պի­կի ձևա­վո­րու­մը, թվում է, հա­նե­լուկ են ա­ռա­ջար­կում՝ ին­չի՞ մա­սին է գիր­քը: Հե­ղի­նակն ին­քը ըն­թեր­ցո­ղին խոր­հուրդ է տա­լիս քա­ղա­քա­կան շեշ­տադ­րում­ներ չփնտ­րել գր­քում:

Գր­քի վեր­նա­գիրն ա­սես կրկ­նա­կի մար­տահ­րա­վեր լի­նի: Նախ հե­ղի­նակն ինքն ի­րեն միան­գա­մից հա­նում է ծան­րա­գույն մր­ցու­թյան աս­պա­րեզ: Ըստ ո­րում ա­ռա­ջին գր­քով, դեռևս «ո­տի տեղ» չա­րած գրա­կան կյան­քում, նե­րո­ղու­թյու՜ն, «դաշ­տու՜մ»:

«Ի­րա­տե­սի» զրու­ցա­կի­ցը ԱՆ­ՆԱ Ե­ԳՈ­ՅԱՆՆ Է: Հմա­յիչ ար­տա­քի­նով, խո­րունկ աչ­քե­րով, թո­վիչ ձայ­նով ռու­սաս­տա­նաբ­նակ հա­յու­հին բազ­մա­թիվ եր­կր­պա­գու­ներ ու­նի վիր­տուալ տա­րած­քում, և ոչ միայն:

Չայ­կովս­կու ան­վան մի­ջազ­գա­յին մր­ցույ­թի հաղ­թող ՄԱ­ՐԻՈ ԲՐՈՒ­ՆԵ­ԼՈՆ աշ­խար­հի ա­մե­նա­հայտ­նի թավ­ջու­թա­կա­հար­նե­րից է։ Նա նվա­գել է ա­մե­նա­հե­ղի­նա­կա­վոր նվա­գախմ­բե­րի՝ Լոն­դո­նի ֆիլ­հար­մո­նիկ‚ Մյուն­խե­նի ֆիլ­հար­մո­նիկ‚ Ֆրան­սիա­յի ազ­գա­յին‚ բազ­մա­թիվ այլ կո­լեկ­տիվ­նե­րի հետ և ա­մե­նա­հայտ­նի դի­րի­ժոր­նե­րի՝ Վա­լե­րի Գեր­գիևի‚ Զու­բին Մե­թա­յի‚ Ռի­կար­դո Մու­տիի‚ Կլաու­դիո Ա­բա­դո­յի ղե­կա­վա­րու­թյամբ։